Krzysztof Zanussi urodził się 17 czerwca 1939 roku w Warszawie. Jest jednym z najważniejszych polskich reżyserów, scenarzystów i producentów filmowych.
Podjął studia reżyserskie na Państwowej Wyższej Szkole Filmowej w Łodzi, które ukończył w 1966 roku. Był aktywny w amatorskim ruchu filmowym. W 1992 otrzymał tytuł profesora sztuk filmowych w specjalności reżyserii filmowej. W trakcie studiów w łódzkiej szkole filmowej nakręcił 8 etiud, jednak ta ostatnia „Śmierć prowincjonała” z 1965 roku okazała się najważniejsza, gdyż przedstawia szczególną, pozbawioną słów relację między konserwatorem dzieł sztuki a prowincjonałem zakonnym. Ponadto etiuda została wielokrotnie nagradzana m.in. Grand Prix Złoty Dukat na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Mannheim. Do debiutów Zanussiego z nurtu kina Młodej Polski zaliczamy „Strukturę kryształu” z 1969 roku, którą cechowała ascetyczna forma, czarno-biała kolorystyka oraz wykorzystanie naturalnych plenerów i wnętrz.
Realizując film górski Góry o zmierzchu z 1970 roku, reżyser wprowadził do swojego kina stałą aktorkę, Maję Komorowską. Za najgłośniejszy film Zanussiego epoki Kina Młodej Kultury uchodzi jednak „Iluminacja” z 1972 roku. Do kolejnego nurtu filmowego zwanego „Kinem Moralnego Niepokoju” zaliczamy takie filmy jak: „Barwy ochronne”, „Spiralę” czy „Constans”, które wyróżniają się takimi cechami jak rozgrywająca się akcja w małych miasteczkach, prowincjonalne scenerie, skorumpowane instytucje czy nepotyczne środowiska. Laureat Złotego Lwa w Wenecji za film „Rok spokojnego słońca” (1984), dwukrotny laureat Grand Prix Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych za „Barwy ochronne” oraz „Życie jako śmiertelną chorobę przenoszoną drogą płciową” (2000).
W Centrum Kultury i Sztuki gościł 20 lutego 2011 roku.
Poniżej zapraszamy Państwa do obejrzenia rozmowy z Krzysztofem Zanussi. Nagranie pochodzi z archiwum ninateka.pl
https://ninateka.pl/vod/rozmowy/krzysztof-zanussi-rozmowy-poszczegolne/
Materiały CKiS w Sępólnie Krajeńskim
Tekst – Patrycja Młodzik
